Thuiswerkers en depressiviteit

Vorige week zat ik bij de kapper. Naast mij zat een jongen. Toen de kapster vroeg hoe het met hem ging, was hij een beetje somber. Werkte vanuit huis en vertelde dat hij net nog maar even zijn haar had gewassen, omdat hij naar de kapster ging, iets wat hij de afgelopen twee weken niet meer had gedaan, want hij was toch alleen op zijn kamertje aan het werk. Niemand die hem zag.

Een paar jaar geleden gaf ik een lezing aan ondernemers kleur en kleding, met als titel "Wat wil je uitstralen als je je beste klant tegenkomt". Wel was werkelijk verbaast over de kledingdracht. Van de 60 ondernemers waren er 5 goed gekleed. Het was wel is waar de eerste warme dag in april, maar wat wil je uitstralen met een schouderloos t-shirtje waar het merkje van de Primark uitsteekt. Deze ondernemer had het ook moeilijk, kwam niet aan klanten. Er is niet voor niets een gezegde kleding maken de man.

Zelf heb ik 14 weken in het gips en een rolstoel gezeten. Mijn grootste vriend was een trainingsbroek, omdat het winter was en me warm moest kleden, want stil zitten in een rolstoel is een koude bedoeling. Wat was ik blij toen het gips eraf mocht en ik weer mocht gaan lopen. Weken lang heb ik jurkjes gedragen, want ik voelde mij weer vrouwelijk. Aan de bovenstaande voorbeelden moest ik denken toen ik de jongen hoorde praten.

Eigenlijk moet iedereen zich kleden, zoals hij/zij voor de corona naar zijn/haar werk ging. Je wordt er echt depressiever als je de hele dag of zelf week in een joggingbroek aan het werk bent en jezelf slecht verzorgd. We moeten onszelf goed blijven verzorgen om ons goed te voelen!

Kleed en verzorg je iedere dag met het idee dat je baas langs kan komen en je de mooiste promotie van je leven geeft!